december 2024 - 1 Arthur on tour

Storm, wind en regen teisteren begin december de Zeeuwse eilanden. In het bulderend geweld der natuurkrachten moet Arthur zich overeind houden. Arthur’s tocht voerde eerst naar Delft en Breda. Daar had het koor Personare zijn feestjes georganiseerd.
Maar van zijn geplande intochten in nota bene echte Oranje steden komt onder deze omstandigheden niets terecht. De Oranjes zelf lieten op beide locaties verstek gaan vanwege een 21-dinner... Arthur had het zich zo anders voorgesteld. Hij zat vol jalouzie over de wijze waarop overal in de Lage Landen die bisschop uit Spanje ieder jaar rond deze tijd werd binnengehaald. Weer of geen weer, daar liep het volk wel voor uit. In ieder dorp of stad stond er wel een burgemeester of  loco klaar om die man met mijter, tabbert en valse baard welkom te heten. Hoezo, dacht Arthur, ik ben nota bene degene die heeft gedaan waar alle Lagelanders met voetbal van dromen: de Saksen (= de Duitsers) verslagen!

Tekstdichter John Dryden had het hem zo mooi voorgespiegeld en Purcell had er een schitterende bassolo van gemaakt waarin je echt aan het begin de woeste golven hoort aanrollen. In deze aria mag Arthur bij ons Aeolus, de god van de wind, zijn.
Hij roept:  Retire, retire – trek je terug, golven trek je terug! Laat Brittannië triomferen over de oceanen, zodat eindelijk – na veel getreuzel en geneuzel - zijn Emmeline  als koningin naar Engeland kan komen. Maar voor het zover is moet er nog heel wat zeewater door de Stormvloedkering stromen.
In de prachtige Sacramentskerk in Breda deden de zangers van Personare hun uiterste best om er een klein stormpje van te maken. Ook daar werd Arthur eerst flink de oren gewassen.

Aeolus, aan het begin van de 5e acte.  Arthur doet hier net alsof hij de god van de wind is.

Ye blust'ring brethren of the skies,
Whose breath has ruffled all the wat'ry plain,
Retire and let Britannia rise
In triumph o'er the main.
Serene and calm and void of fear,
The Queen of Islands must appear.

Gij blazende broeders van het zwerk,
door wiens adem de golven ontstaan,
trek je terug en maak Britannia sterk
in triomf over de oceaan.
Sereen en kalm en zonder schromen,
moet de Eiland-Koningin hier komen.

Vertaling Bert Nieuwenhuize

Arthur is na Breda inmiddels op weg naar Vlissingen. Hij heeft voor de zekerheid maar een ander stel zangers en spelers meegenomen. Één van hen kon hij niet loslaten: sopraan Julie Fraiture. Zij is in zijn gezelschap blijven hangen. Wij zijn er blij mee! Julie komt de op het laatste moment vacerende rol van sopraan 3 bij ons spelen. En dat betekent dat ze de slotode aan St George mag zingen:

Saint George, the Patron of our Isle!
Saint George, a soldier and a Saint!